Het is een gekend gegeven dat de hersenen een invloed hebben op de werking van de darm als dusdanig. Zo kunnen de hersenen de darmmotiliteit beïnvloeden, ze kunnen een invloed hebben op de secreties die in de darm worden afgegeven enz… een gevolg hiervan is dat de hersenen een indirecte invloed kunnen uitoefenen op de darmflora door bijvoorbeeld de darmmotiliteit te beïnvloeden. Maar de hersenen kunnen ook op een directe wijze een invloed hebben op de darmflora door signaalmoleculen in het darmlumen af te geven. Deze signaalmoleculen worden afgescheiden door bepaalde cellen die zich in de darmwand bevingen en via het zenuwstelsel met de hersenen verbonden zijn. De zogenaamde “enterochromaffiene cellen” bezitten deze eigenschap, maar ook neuronen en bepaalde cellen van het immuunsysteem die te vinden zijn in de darmwand kunnen dit effect teweegbrengen. Met andere woorden er is een beïnvloeding van de darmflora vanuit de hersenen. Maar er bestaat ook een wisselwerking tussen darmflora en de hersenen. Of met andere woorden een communicatie vanuit de darmflora naar de gastheer toe. Deze communicatie verloopt via verschillende wegen en mechanismen. Zo kan de darmflora een invloed hebben op de cellen die de darmwand bekleden (de enterocyten) via bepaalde moleculen die door de darmflora worden geproduceerd. Deze moleculen zullen zich plaatsen op receptoren die zich in de wand van de enterocyten bevinden en zullen dan een signaal doorgeven aan de enterocyt (receptor gemedieerde signalisatie). Indien de darmpermeabiliteit verhoogd is kunnen bepaalde moleculen die door de darmflora worden geproduceerd ook terecht komen op de receptoren van cellen die zich in de darmwand bevinden en hierop een effect hebben.
De enterochromaffiene cellen zijn belangrijke cellen die signalen doorgeven zowel vanuit de hersenen naar de darm als vanuit de darm naar de hersenen. Vanuit de enterochromaffiene cellen bestaat er een nerveuze verbinding met het zenuwstelsel. Deze verbinding speelt een belangrijke rol bij het waarnemen van pijn en modulatie van het immuunsysteem, maar ook bij het effect van emoties op de werking van de darmen (denken we maar aan het ontstaan van diaree als gevolg van emoties).
Het verbreken of het niet goed functioneren van deze interactie tussen hersenen en darm en omgekeerd kan een rol spelen bij het ontstaan van acute en chronische gastrointestinale ziekten, denken we hierbij aan ziektetoestanden zoals functionele en inflammatoire darmziekten.
Nat Rev Gastroentrol Hepatol. 2009 May;6(5):306-14
Principles and clinical implications of the brain-gut-enteric microbiota axis.
Rhee SH, Pothoulakis C, Mayer EA.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten